Vandaag ben ik precies honderd dagen burgemeester van Lelystad. Een journalist wees mij daar op bij mijn tweede honderd dagen interview dat afgelopen week plaatsvond. Hij had het uitgerekend. Honderd dagen die voorbij zijn gevlogen en waarin ik ontzettend veel indrukken heb opgedaan en heel veel, leuke nieuwe mensen heb leren kennen. “Lelystad is vanwege de huidige dynamiek en de opgaven die er liggen een stad waarvan ik graag burgemeester zou willen zijn, schreef ik in mijn sollicitatie in februari.” En daar ben ik in de afgelopen honderd dagen -die ik grotendeels beschreven heb in deze wekelijkse blog- alleen maar in bevestigd. De komende twee weken is het kerstreces en hou ik even geen blog bij, maar vanaf 11 januari ga ik weer verder met verslag doen van mijn week van woensdag tot woensdag. Hieronder het verslag van afgelopen week.
Woensdag had ik eerst een kennismakingsgesprek met de vice-voorzitter van de Koninklijke Nederlandse Reddingsmaatschappij (KNRM) Lelystad. Ik neem het voorzitterschap van de KNRM over van mijn voorgangster, Margreet Horselenberg. De KNRM voert Search and Rescue-taken (SAR) uit. SAR is de internationale benaming voor zoeken en redden van drenkelingen op zee en ruime binnenwateren, zoals het Marker- en IJsselmeer. De KNRM heeft zich door middel van een convenant verplicht 24 uur per dag beschikbaar te zijn op verzoek van de Kustwacht. In Nederland is het ministerie van Verkeer en Waterstaat verantwoordelijk voor het beleid van Search and Rescue (SAR) op zee en de ruime binnenwateren. De operationele leiding ligt bij Kustwachtcentrum in Den Helder. Lelystad heeft sinds 2012 een KNRM reddingsstation.
Daarna had ik mijn eerste ‘eerste honderd dagen’ interview. Dit was met De Stentor en het interview zal rond de feestdagen worden gepubliceerd. En ’s middags had ik een regulier overleg van het Veiligheidsbestuur Flevoland en aansluitend een overleg over de veiligheid op en rondom Lelystad Airport.
Donderdag ging ik, in het kader van een werkbezoek, met wethouder Van den Heuvel de wijk in en kreeg ik uitleg over asbestsanering en de regels die wij hier in Lelystad hanteren rondom kamerverhuur. In de Haf zag ik de resultaten van het bewonerscollectief dat in die buurt speciaal is opgericht om de vervanging van asbesthoudende daken gezamenlijk aan te pakken. Voor 2024 moeten deze daken zijn vervangen en het scheelt natuurlijk een hoop of je dat als huiseigenaar in je eentje doet of met elkaar.
Na het werkbezoek had ik nog wat overleggen op het stadhuis en bracht ik een koffiebezoek aan een van oorsprong uit Brabant afkomstige Lelystedeling die zich als arbeidsinspecteur voornamelijk bezighoudt met asbestinspecties. (Puur toeval overigens, want die koffiebezoeken zijn bij Lelystedelingen die zich zelf hebben aangemeld en behalve een naam en adres weet ik niet veel meer over deze mensen.) Het was leuk om met hem te praten over zijn werk en het werk van zijn partner, die ook nog even aanschoof (zijn partner kende ik al). En volgens goed Brabants gebruik, deden we dat aan de keukentafel.
Aan het eind van de middag was er een naturalisatie bijeenkomst en mocht ik bij een groep inwoners die het Nederlanderschap kreeg de verklaring van verbondenheid afnemen (met deze verklaring geeft de persoon die het Nederlanderschap krijgt aan te weten dat de wetten van het Koninkrijk der Nederlanden ook voor hem of haar gelden). Dit is toch altijd weer en plechtige, maar vooral ook mooie aangelegenheid.
’s avonds was er Kerst met de Zandtovenaar. Kerst met de Zandtovenaar was op initiatief van onze gemeenteraad dit jaar in Lelystad. Wat een fantastisch spektakel! Volgens de organisatie waren er maar liefst 10.000 bezoekers (Lelystedelingen en mensen van buiten Lelystad) op dit evenement afgekomen. Ik mocht op het podium de aanwezigen bij de TV opname van deze liveshow, die vrijdag om 17:00 uur te zien is op NPO Zapp, welkom heten en zo ver ik kon kijken zag het Stadshart inderdaad blauw van de Lelystad geeft lichtjes. Een fantastisch gezicht!
Vrijdagochtend had ik opnieuw een werkbezoek. Deze keer maakte ik samen met wethouder Van Wageningen een rit langs verschillende soorten windmolens. De ambitie op het gebied van windenergie is om op te schalen en te saneren, dat wil zeggen meer windenergie en minder windmolens. In de praktijk betekent dit dat het huidige aantal windmolens sterk zal verminderen. In plaats van verspreid in het landschap komen de nieuwe windmolens geconcentreerd in lijnopstellingen. Het geld dat wordt verdiend moet in de regio blijven. We zijn door alle gebieden gereden en alle windverenigingen hebben hun verhaal verteld.
Na het werkbezoek ging ik naar Veghel waar die middag het Veghelse college afscheid nam van elkaar en van mij (dat afscheid met elkaar had ik nog tegoed). Nog een laatste keer kregen we de gelegenheid ons teamwerk ten toon te spreiden tijdens een fantastische kookclinic bij Maison van den Boer. Op het menu stonden een paar van mijn lievelingsgerechten, dus dat was dubbelop genieten.
De volgende dag was er opnieuw een afscheidsbijeenkomst. Deze keer van de Veghelse gemeenteraad. Want ja, 1 januari 2017 is het zover, dan is gemeente Meijerijstad (waar Veghel voortaan deel van uitmaakt) een feit.
Zondag was ik weer in Lelystad en was het opnieuw gezellig druk in het Stadshart, waar die middag de eerste Rotary Santarun plaatsvond. Ik mocht het startschot geven voor deze vrolijke kerstloop waarbij iedereen in kerstmanpak aan de start verschijnt. Namens het college deden Ed Rentenaar en Janneke Sparreboom mee. De opbrengst van de verkoop van die pakken gaat overigens naar twee goede doelen: de ontwikkeling van een draagbare kunstnier en een zomerkamp voor jonge mantelzorgers aan het Bovenwater in Lelystad. Een mooi initiatief van Rotary Batavia, dat vast en zeker een vervolg krijgt. Mijn complimenten voor de organisatie en de vele vrijwilligers!
De maandag begon zoals gebruikelijk met verschillende besprekingen op het stadhuis. Daarna ging ik met wethouder Sparreboom op werkbezoek bij theater en congrescentrum Agora. Een leuk en informatief werkbezoek, met als klap op de vuurpijl een verrassingsoptreden van theatermaker en meesterverteller Fred Delfgaauw. Wat een cadeautje!
Later die middag was er de gezamenlijke kerstborrel voor (oud)medewerkers en raadsleden van gemeente Lelystad en medewerkers en bestuur van het Waterschap. Het was heel gezellig om dit samen te doen. Ook de muziek werd gezamenlijk verzorgd, door de Waterschapsband en a capella zangers van de gemeente.
’s Avonds was ik te gast voor een honderd dagen interview in het programma Forum van Radio Flevoland. Voor mij was het de eerste keer dat ik te gast was in dit programma en ook gelijk de laatste keer, omdat het de allerlaatste uitzending van Forum was. Forum was een begrip bij ‘bestuurlijk Flevoland’. Jammer dat het ophoudt te bestaan.
Na het interview had ik nog twee overleggen op het stadhuis, waaronder het met het presidium (de fractievoorzitters en griffier).
Dinsdag was er college. Na het college ging ik op koffiebezoek bij een echtpaar van wie de kinderen jarenlang op topniveau hebben gesport. Zij vertelden over de impact die dit heeft gehad op hun leven, maar dat het ook absoluut een tijd was die ze niet hadden willen missen.
’s Avonds was de laatste raadsvergadering van dit jaar. Een vergadering met een volle agenda en met onderwerpen als Windesheim en parkeren in het Stadshart. De gemoederen liepen daarbij zo nu en dan wat op. Beide onderwerpen krijgen een vervolg in het nieuwe jaar.
En dat geldt ook voor deze blog…
Fijne feestdagen en een voorspoedig 2017!